W drugim tygodniu lipca na terenie Puszczy Augustowskiej przeprowadzony został eksperyment, którego celem była lokalizacja rojów dziko żyjących pszczoły miodnej. Z powodu zniszczeń, które parę dni wcześniej dokonało tornado, obszar działania ograniczony został do oddziału 106 Nadleśnictwa Płaska – niezniszczonej przez wiatr bagiennej części Puszczy.
Badania przeprowadzone zostały przez Piotra Chmielewskiego wg metodologii zaprezentowanej w książce Thomasa D. Seeley’a „Hunting wild bees”. Publikacja ta zbiera wiedzę zachowaną po amerykańskich tropicielach pszczół dziko żyjących, autor popiera ją własnym, wieloletnim doświadczeniem.
O ile w przypadku amerykańskich tropicieli pszczół, motywację do poszukiwań stanowił miód, o tyle w przypadku działań Bractwa Bartnego u podstaw eksperymentu leżał głód wiedzy na temat pszczół oraz ich umiejętności readaptacji do warunków panujących na pierwotnym terenie ich występowania.
Podmokły teren Puszczy Augustowskiej okazał się niezwykle wymagającym miejscem do przeprowadzenia tego typu poszukiwań. Gęste zarośla, głębokie błoto, bardzo ograniczona liczba pożytków, chmary komarów i bąków bydlęcych (Tabanus bovinus) oraz deszczowa pogoda sprawiły, że droga ku dziko żyjącym rojom była bardzo wyboista i ostatecznie wywiodła poszukującego na manowce.
Zdobyczami bezkrwawych łowów zostały natomiast inne owady, które dzielą wraz z pszczołami bazę pożytkową Puszczy Augustowskiej.
Serdeczne podziękowania kierujemy dla Nadleśnictwa Płaska i pana Nadleśniczego Leszka Skubisa za zrozumienie, radę oraz zgodę na przeprowadzenie eksperymentu w tym trudnym dla Nadleśnictwa okresie.
Motyl rusałka osetnik. Fot. P. Chmielewski
Ślipień trzmielowiec . Fot. P. Chmielewski
Mrówka rudnica w jedno lato jest w stanie zanieść do mrowiska ponad 10 kilogramów spadzi. Fot. P. Chmielewski