pl en
24 grudnia 2017 admin

UNESCO – początek

Członkowie Bractwa Bartnego jako przedstawiciele depozytariuszy bartnictwa wzięli udział w spotkaniu zorganizowanym przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego z delegacją z Ministerstwa Kultury na Białorusi w sprawie wspólnego wniosku o wpis bartnictwa na Reprezentatywną Listę Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO. Spotkanie odbyło się 15 grudnia, Bractwo reprezentowali Piotr Piłasiewicz i Andrzej Bućko, przedstawicielem społecznym strony białoruskiej obok oficjalnej 2 osobowej delegacji ministerialnej był nasz drogi przyjaciel Ivan Osipau z którym znamy się i współpracujemy od początku naszej działalności. Wniosek, o co od początku zabiegaliśmy, będzie  przygotowywany i składany jako wspólny wniosek Polsko-Białoruski. Nasze podejście do bartnictwa w ujęciu transgranicznym zaczyna przynosić konkretne efekty!
Mimo krótkiego czasu i wielu postulatów udało się wypracować definicję zjawiska w języku angielskim i ustalić zręby definicji, dalsze prace nad wnioskiem czyli jego przygotowanie będzie prowadzone przez nas z przedstawicielem depozytariuszy ze strony Białoruskiej – wspomnianym wyżej Ivanem. W pracach oczywiście będą też uczestniczyli przedstawiciele Ministerstwa NIDu, społeczności Kurpiowskiej i instytucji kultury. Prof. Krzysztof Hejke natomiast zajmie się zmontowaniem 10 minutowego filmu prezentującym zjawisko bartnictwa. Nasze podejście do bartnictwa w ujęciu transgranicznym zaczyna przynosić efekty

Aby element mógł w ogóle aplikować o wpis na listę UNESCO musi spełnić kilka kryteriów w tym formalne, czyli być uznany za element niematerialnego dziedzictwa w krajach przedkładających wspólny wniosek. W Polsce taki wpis uzyskaliśmy jako Bractwo Bartne w zeszłym roku przygotowując go wspólnie z prof. Krzysztofem Hejke. Partnerzy ze Białorusi mają za sobą niedawno przebyta drogę wpisywania bartnictwa na krajową listę niematerialnego dziedzictwa.
Bartnictwo zostało w sposób pełny zachowany na terenie Białorusi, podczas 2 kolejnych ekspedycji etnograficznych nasi partnerzy znaleźli ponad 100 rodzin lub pojedyncze starsze osoby które ciągle znają i kultywują leśne bartnictwo.  Zebrali  bogaty i pełny materiał do dalszych prac w tym dane liczbowe i zagęszczenie barci i bartników, wywiady, nagrania audio i wideo. W niektórych rejonach w pojedynczych wsiach natrafiali na 10 czy nawet 15 rodzin które zajmowały się bartnictwem. Przekaz tradycji tam odbywa się od pokoleń w rodzinach i lokalnych społecznościach. natomiast co również dostrzega strona Białoruska przekaz tej tradycji jest zagrożony przez negatywne tendencje demograficzne na Białoruskiej wsi. W części Polskiej  przygotowanie wniosku opieramy na działalności Bractwa Bartnego, strzępach tradycji bartniczych zachowanych przez pojedynczych mieszkańców Puszczy Augustowskiej i Kurpi, oraz na przywiązaniu niektórych społeczości lokalnych do tradycji związanych czy wywodzących się z bartnictwa.
, , ,